GOe izeneko souvenir bat

Manteon Basque Culinary Center eraikitzea hiria postal edo souvenir gisa ulertzen dutenen ospe handiagoko proiektua da, negozio-lerro bateko produktua. Horretan aritu baita EAJ bere bazkidearekin, PSErekin, urte hauetan. Gure hiria, Donostia, lukurari gutxi batzuen esku dagoen negozio bihurtzera.

Manteoko Basque Culinary Centerren proiektuari buruz egin diren analisi eta balorazioetan, uste dut beharrezkoa dela tramitazioa nola egin den azaltzen duen denbora-lerroa txertatzea, hiria postal edo souvenir gisa, negozio-lerro baten produktu gisa, ulertzen dutenen ospe handiagoko eraikin bat eraikitzea ahalbidetuko duena. Horretan aritu baita EAJ bere bazkidearekin, PSErekin, urte hauetan Gure hiria, Donostia, lukurari gutxi batzuen esku dagoen negozio bihurtzera.

Hala, ulertzen da Basque Culinary Centerrek Manteoko lursaila lagatzeko eskaera egin zuela Udalean 2021eko uztailaren 23an, eta eskaera hori egin ondoren, bi asteren buruan izapidetzea onartzea. A priori erakunde publikoaren eta unibertsitate pribatu baten artean ia sortutako zerbait dirudi. Alfonbra gorria sarreran.

Hasiera-hasieratik, batzuek, zer zetorren ikusita, lehen alarmak piztu zituzten. 2021eko irailean, alkateari batzordean planteatu genion ezinezkoa zela lursaila lagatzea, Gros auzoan bizi den berdegune bakarra galtzea zekarrelako, eta, gainera, argi zegoelako ez ziela interes publikoari erantzuten, ezta auzoaren beharrei ere. Alkateak lasaitasunera eta sailetako txostenen zain egotera deitu gintuen. Hala ere, aurrera egin zuten eta neurrira egindako plan berezi bat izapidetu zuten, unibertsitate pribatu elitista eta gizarte-gehiengoarentzat debekagarria izango zen eraikin berri bat egiteko, eta, gainera, bere terrakitarekin jatetxe bat egiteko, unibertsitate horren diru-sarrerak gizentzeko. Eta gero esaten dute “irabazi asmorik gabekoa” dela.

Eta plan berezi horren onarpenean beti esan genuen EZ. Ez, ordea, erabilera pribatiborako lurzati publiko bat oparitzea, auzoari bizkarra ematen diona eta auzoaren beharrizanei jaramonik egiten ez diena, hiria murgilduta dagoen larrialdi klimatikoa txantxetan hartzeaz gain. Esango dute zuhaitzen % 80 osatzen dutela, baina zer gertatzen da gaur egungo zuhaitzen itxurarekin? Zenbat urte beharko dira gaur egungoen lan bera egiteko, hau da, auzoari arnasa hartzea errazteko? Are gehiago, ausartzen naiz esatera ezinezkoa izango dela auzoak arnasa hartzea ingurua are gehiago itotzen duen eraikinaren mamotreto bat sartzen duzunean. Ez dezagun ahaztu Gros hiriko auzorik trinkoena izateaz gain, dentsitate-maila munduko bigarren hiririk trinkoenaren parean dagoela.

Hala ere, eta EAJren eta PSEren gobernuaren arrabolari esker, aurrera egiten jarraitu zuten. Eta hala egin dute, nahiz eta udal-sailek lursaila lagatzeko egindako txostenek hala dioten: “beste edozein jarduketa egin aurretik, beharrezkoa da lurzatia eskatutako erabilerarako erabiltzeko aukera aztertzea”. Ohartarazpenei entzungor egin zieten, lursaila bi urtez giltzapean lagatzeko espedientea ezkutatu zuten, eta orain, proposamenaren interes publikoa baloratu arte inoiz abiarazi behar ez zen plan berezi bat izapidetu zutela ikusi dugu.

Uda honetan berriz ere “abuztua” egin zuten eta Goiak agindutako oparia eman zuen. Partzela bat doan 75 urtean, eta erakunde publikoek 25 milioi euro ordainduko dituzte.

Haizea Garay Gallastegui
Exconcejala de Elkarrekin Donostia