2023ko azaroaren 25ean, indarkeria matxista guztien aurka kaleetara itzuliko gara, eta ozen eta argi oihukatuko dugu “Amaitu da”

EZKER ANITZA-IU-REN JAKINARAZPENA EMAKUMEEN AURKAKO INDARKERIA DESAGERRARAZTEKO NAZIOARTEKO EGUNA

Ez dauden guztiengatik ateratzen gara, bakarrik sentitzen direnengatik, beldur direnengatik, ikusezin direnengatik, urrun daudenengatik. Borrokatzen duten guztiengatik, lehenago borrokatu eta etorkizunean borrokatuko direnengatik. Izan ere, 1960an Dominikar Errepublikan Patria, Minerva eta María Teresa Mirabalen hilketak gogoratzeko eta aldarrikatzeko ezarri zen data horrek gogorarazten digu beste mundu bat posible delako borrokatu genuela. Izan ere, indarkeriarik gabeko mundu bat nahi dugula esaten dugunean, beste bat eraiki nahi dugula esaten ari gara. Data horrek memoria du, eta feminismoa oihu globala dela aldarrikatzen du: “Bati jotzen badiote, denok erantzungo dugu”. Alternatibekin erantzuten dugu, etorkizuna ereiten, ortzimugak sortzen. Izan ere, gure borrokek mundua bultzatzen dute desberdintasunak errotik konpontzera, sozialki berdinak, humanoki desberdinak eta erabat askeak garen beste bati bidea irekiz.

52 emakume hil dituzte Espainiako estatuan aurten, eta 1237 hil dituzte 2003tik, bikotekideak edo bikotekide ohiak emakumeen hilketak zenbatzen hasi zenetik. 51 adintxikikoek ama galdu dute 2023an, eta 428k, berriz, 2019az geroztik. Data horretan, genero-indarkeriaren datua sartu da.

Indarkeria matxista egiturazko indarkeria da, eta desberdintasun sakonetan errotutako harreman patriarkaletan ditu sustraiak, hizkuntzarekin, hezkuntzarekin eta kultura irudikatzeko modu desberdinekin hasten dena. Herrialde guztietan gertatzen da indarkeria hori, eta emakume guztiei zuzenduta dago. Milioika emakumeri mutilazio genitalak egiten dizkiete, ezkontzera behartzen dituzte, erail, bortxatu eta prostituitu egiten dituzte, emakume izateagatik bizirik erretzen dituzte edo torturatu egiten dituzte; aurretik erositako gizakiak sortzeko ontzi gisa erabiltzen dituzte. Gizarte matxista eta patriarkalak, LTBQ+ emakumeak ere zigortzen dituztenak arau heterosexual patriarkalaren disidentziagatik.

Gerrak eta erbestea dituen mundu batean bizi gara, emakumeen aurkako indarkeria areagotzen duen mundu batean, eta Israelgo Estatua salatzen dugu genozidioa egiten ari delako Gazan, non egunero hiltzen diren emakumeak eta haurrak nazioarteko isiltasunaren aurrean.

Hemen gaude, azaroaren 25ean, pertsona aske eta berdinen gizarte bat mundu honekin bateraezina delako, eta hori eraldatu nahi dugulako. Hemen gaude, sentitzen dugun mina eta amorrua antolakuntza, lan eta borroka bihur daitezen. Hemen gaude ez dugulako onartuko eta horregatik oihukatzen dugu denok batera “Amaitu da!”

Espazio bakoitzean borrokatzen dugu: kaleetan, gure antolaketan, batzar batean, udaletan edo sindikatuan. Zerumuga totalizatzaile hori espazio kolektibo bakoitzean egunero egiten den lanetik artikulatzen da, guztiekin aurrera egiteko. Aurrera goaz Bai baietz da Legearekin, Trans Legearekin, Memoria Historikoaren Legearekin, gure bizilagunen etxegabetzeak geldituz, gure auzoetan puntu bioletak sortuz, martxoaren 8a eta Jaren 28a antolatuz, emakume palestinarrekin, sahararrekin, irandarrekin edo CIESen aurka kalera irtenez, gure eskualdeko aurrekontuei zuzenketak aurkeztuz, sexu- eta ugalketa-esplotazioaren, prostituzioaren eta alokairu-sabelen aurka borrokatuz, gure sindikatuetan berdintasun-planak garatuz, bakearen eta gerren aurka irtenez edo jardunaldi migratzaileen eskubideak defendatuz.

Asko dugu egiteko eta elkarrekin eta antolatuta behar dugu elkar. Izan ere, gure eskubideak kolokan jartzen dituen ukapenaren, gorrotoaren eta atzerapausoaren aurrean, guk aliantzak sortzen ditugu, gure aniztasuna besarkatzen dugu, sareak ehuntzen ditugu eta horizonteak zabaltzen ditugu, guztiok, guztiok, indarkeriarik gabe bizi ahal izateko.

Ezker Anitza-IUtik uste dugu biktimei arreta eta babesa ematea funtsezkoa dela. Indarkeria-zerbitzuetan artatutako emakumeak baino askoz ere salaketa gehiago egoteak kezkatzen gaitu, eta, horregatik, funtsezkoa iruditzen zaigu Estatu Ituneko funtsak baliatzea hurbiltasuneko arreta-sare indartsu bat ezartzeko, lurraldea egituratuko duena eta emakumeei behar dituzten laguntzak jasotzeko aukera emango diena.

Uste dugu, Istanbulgo Hitzarmenak dioen bezala, arreta eta segurtasuna bermatu egin behar direla salaketarik egon gabe, horiek bermatzeko mekanismoak eta baliabideak ezarri behar direla, koordinatuta eta baliabidez hornituta.

Europako Parlamentuak genero-indarkeriatzat jo du prostituzioa, eta, abolizionistak garenez, beharrezkotzat jotzen dugu gure herrialdean etorkizun horretan lan egitea, prostituzio-egoera horretatik atera nahi duten emakumeentzako funts zabalekin eta gizartearen hezkuntzarako funts gehigarriekin. Sartzean, indarkerian eta menderatzean oinarritutako sexualitatearen kontzeptua alde batera utziko duen sexu-hezkuntza.

Atzerritarrei buruzko legearen lege-hutsuneekin amaitu behar dugu, eta emakume migratzaileen aurkako esplotazioa eta indarkeria ekidin behar ditugu, benetan sartzea ahalbidetuz.

Beharrezkoa da autonomia-erkidegoek kudeatzen duten Estatu Itunaren edo Plan Erantzukidearen Estatuko diruak helburu argiak eta “Zerbitzuen Erreferentzia Katalogoari” lotuak izatea horietan guztietan.

Beharrezkoa da Haurdunaldiaren Borondatezko Etendura bermatzea osasun publikoaren barruan, praxi obstetriko okerra kontrolatzea eta osasun sistema publikoan sexu- eta ugalketa-osasunaren arreta bermatzea.

Azaroaren 25ean kalera aterako gara, gobernu zentralei, autonomikoei eta tokikoei gogorarazteko agenda politikoan ez diogula genero-ikuspegiari uko egiten, eta ahulenak zaindu behar dituela, ez baita kasualitatea pobreziak emakume aurpegia izatea, eta hori ere indarkeria da.

Horregatik, zaintza-sistema publiko bat eskatzen jarraitzen dugu, emakumeek familian egiten duten ordaindu gabeko lana bere gain hartuko duena; izan ere, egunero 130 milioi ordu ematen dira etxean ordaindu gabe, gehienbat emakumeek egindako lan batean, eta indarkeria matxistaz baliatzen diren pribilegioen sintoma dira mantentzeko.

Bizitza eta planeta zaintzen ez dituen sistema patriarkal eta kapitalista batean bizi garela salatzen jarraitzen dugu, planeta mugatu batean; tokikoa eskatzen jarraitzen dugu globalaren aurrean. Beharrezkoa da emakumeak eredu produktiboaren eta energetikoaren aldaketan txertatzea, bai eta batez ere emakumeengan eragiten duen pobrezia energetikoa murriztea ere.

Azaroaren 25ean kalera aterako gara, feminismotik abiatuta bizitza zoriontsuak, bizitzeko duinak eta denontzako indarkeria matxistarik gabekoak lortuko ditugula sinetsita.

Azaroaren 25ean, indarkeria matxistaren aurrean, amorru feministaz oihukatzen dugu AMAITU DA!!.