Azaroaren 25ean, indarkeria matxista guztien aurkako kaleetara itzuliko gara, eta oihukatuko dugu gure gorputzak ez daudela beren indarkerietarako eginak
Emakumeen aurkako Idarkeria Desagerrarazteko Nazioarteko Eguna. 36 emakume hil dituzte aurten Espainiako Estatuan bikotekideek edo bikotekide ohiek. 6 emakume hil zituzten 2024ko azaroaren 25etik 2024ko abenduaren 31ra. 2003tik, hilketa horiek zenbatzen eta estatistikoki erregistratzen hasi zirenetik, 1.331 emakume hil dituzte. 1.862 adingabe umezurtz geratu dira indarkeria matxistaren biktima 2003tik, eta horietatik 969 adingabeak ziren erailketaren unean. 2003tik 2025era, 65 adingabe hil zituzten gurasoek indarkeria bikarioaren ondorioz.
Indarkeria matxista egiturazko indarkeria da, eta sustraiak desberdintasun sakonetan errotutako harreman patriarkaletan ditu. Indarkeria hori herrialde guztietan gertatzen da, eta emakume guztiei zuzentzen zaie.
Azaroaren 25ean, kaleetara itzuliko gara, emakumeok gizonen gerren prezioa ordaintzen jarraitzen dugula salatzeko. Egunero 500 emakume eta neska baino gehiago hiltzen dira gatazka armatuek eragindako herrialdeetan, haurdunaldiarekin eta erditzearekin lotutako konplikazioen ondorioz. Horrez gain, gatazka armatuen testuinguruetan, emakumeen gorputzak konkista- eta suntsipen-lurralde gisa tratatzen dira: sexu-abusuak eta -erasoak, bortxaketak, sexu-mutilazioak, sexu- eta ugalketa-organoekin egindako esperimentazio medikoa, behartutako ezkontzak, mehatxuak eta bahiketak, behartutako prostituzioa eta salerosketa.
Kaleetara itzultzen gara okupazioaren eta kolonialismoaren azpian gertatzen den indarkeria salatzeko. Israelgo Estatu ez-legitimoa eta honek antolatutako kanpaina genozida salatzen ditugu, Gazako herri palestinarra suntsitu eta desagerrarazteko asmoarekin. Hamarkadak dira legez kanpoko okupazioa eta errepresioa, ospitaleak, eskolak eta etxeak suntsitzea eta gosete orokorra, bizitza jasanezin bihurtuz. Operazio genozida da, helburu nagusitzat emakumeak eta haurtzaroa eta haien hilketa dituena, palestinar herri osoa akabatzeko modu gisa, eta, horrekin batera, haien etorkizuna.
Azaroaren 25ean, kaleetara itzuliko gara, emakumeen eta neskatoen aurkako sexu-indarkeria salatzeko, gizarteak onartu eta normalizatutako indarkeria baita. Espainian egunero 50 sexu-eraso baino gehiago salatzen dira. Espainian bizi diren 16 urte edo gehiagoko 2,8 milioi neskatok eta emakumek baino gehiagok jasan dute sexu-indarkeria. Berdintasun Ministerioaren makroinkesta baten datuen arabera, dibertsitate funtzionala duten emakumeek eta emakume migratzaileek indarkeria gehiago jasaten dute bikotekideen edo bikotekide ohien aldetik.
Emakumeen aurkako indarkeria instituzionala salatzen dugu. Epaileen misoginia, emakumeen testigantzei sinesgarritasunik ematen ez diena eta, ondorioz, indarkeria matxistaren biktimak Justiziaren aurrean babesik gabe uzten dituena. Aski da biktimak kriminalizatzeaz!. Amei eta haurrei eragindako indarkeria, gurasoen alienazio-sindrome faltsua aplikatuta. Geolokalizazioko eskumuturrekoen epaitza argitzea, erantzukizunak argitzea eta, arlo publikotik, indarkeria matxistaren biktimak babesteko beharrezko neurri guztiak antolatzea eskatzen dugu. VioGén babes-sisteman dauden emakume guztiak heriotza-mehatxupean daude. Ezin dugu onartu sistema judiziala indarkeria matxistaren biktima diren emakumeak babesten ez dituen sistema bihurtzea; aitzitik, eraso egiten die.
Azaroaren 25ean, berriz ere, genero-indarkeria osasun publikoko arazo larria dela salatzen dugu. Gure gorputzak ez daude eginak etengabeko erasoak, ikuspegi ginekozentrikoak eta osasunean genero-ikuspegia duen diziplina anitzeko estrategiarik eza jasateko. Andaluziako Juntak bularreko minbiziaren baheketa-sisteman huts egin duenez, ehunka emakumek ez dute garaiz jaso diagnostikoa, eta metastasi-prozesuak saihestu ahal izan dituzte. Ez dugu ahazten, halaber, emakume askok pairatzen dutela egunero indarkeria obstetrikoa.
Kaleetara itzuli gara «haurdunaldi subrogatua» deitutakoaren praktikan altruismorik ez dagoela salatzera, pobrezia besterik ez, eta, horren atzean, industria lotsagarri bat, emakume pobreak esplotatzen dituena. NBEko emakumeen aurkako indarkeriari buruzko kontalari bereziaren arabera, ugalketa-industrian % 500etik gorako hazkunde esponentziala egongo da, eta mila milioi dolar baino gehiago fakturatuko ditu. Legez kanpoko praktika bat da Espainian, emakumeen aurkako indarkeria gisa onartua, eta, hala ere, baimenduta dago oraindik.
Ezker Anitza-IUko feministok ekintza irmoak eskatzen ditugu. Espainiako gobernuak debekatu egin zuen atzerrian «haurdunaldi subrogatuaren» bidez jaiotako haurtxoak erregistro zibilean inskribatzea, Espainiako kontsulatuen bitartez, baita atzerriko epai judizial bat badago ere, baina hori ez da nahikoa haurtxoen erosleek guraso-ahala erabiltzeko aukera mugatuta ikus dezaten, gaur egun gertatzen den bezala. Legeak legez kanpokotzat jotzen duen jarduera bati buruzko ustezko eskubide bat eskuratzeko trikimailu juridikoez baliatzen direnei guraso-ahala kentzeko proposamena egin diezaiola eskatzen diogu Gobernuari.
Azaroaren 25ean, gure sexu- eta ugalketa-eskubideak negoziagarriak ez direla salatzera gatoz berriro. Haurdunaldia borondatez eteteko eskubidea erabat bermatu behar da Osasun Sistema Nazionalaren beste prestazio bat bezala, finantzaketa publikoarekin, unibertsaltasunarekin eta sarbidean ekitatearekin. Horretarako, ezinbestekoa da Espainiako Konstituzioaren 15. eta 43. artikuluen esparruan berariaz sartzea, osasunerako eskubidearen zati eztabaidaezin gisa. Ezin da egon haurdunaldia borondatez eteteko benetako eskubiderik, baldin eta eskuinak gobernatutako autonomia-erkidegoek legea urratzen jarraitzen badute, ospitale publikoetan abortuak bermatzeari uko egiten badiote edo kontzientzia kolektiboaren eragozpena sustatzen badute.
Ezker Anitza-IU prostituzioaren abolizionista da. Prostituzioa bateraezina da giza duintasunarekin, askatasunarekin eta berdintasunarekin. Arau oso bat defendatzen dugu, laguntza-neurriekin eta prostituziotik ateratzeko benetako ibilbideekin, kontuan har dadin prostituzioan aritzen direnen % 90 egoera irregularrean daudela. Prostituzioaren Lege Abolizionista eskatzen dugu, eta emakumeen eskubideak truke-txanpon gisa edo interes mediatikoagatik erabil ez daitezen exijitzen dugu.
Azaroaren 25eko honetan, berriz ere salatu nahi dugu gure gorputzak ez daudela indarkeria matxistaren etengabeko negazionismoa jasateko eginak. Negazionismo horren bidez, biktimak babesik gabe utzi nahi dira, armarik gabe eta jasaten duten indarkeriari aurre egiteko baliabiderik gabe uzteko. IUko feministok uko egiten diogu emakumeen aurkako indarkeria estrukturala ukatzen duten jardunaldiak baimentzeari, «adierazpen askatasunaren» diskurtso faltsuetan oinarrituta eta Kongresuan eskuin muturraren presentzian babestuta. Diskurtso negazionistak eta neofaxistak zuritzea onartezina da gizarte demokratiko batean.
Azaroaren 25ean, indarkeria matxistaren aurrean, amorru feministaz oihukatzen dugu: Gure gorputzak ez daude euren indarkerietarako eginak!
