2023ko martxoaren 8ko manifestua
2023ko martxoaren 6a
Eraikuntza kolektiboaren, munduaren begirada estrukturalaren eta nazioarteko aliantzen alaba gara. Horregatik, martxoaren 8an, gogorarazi nahi dugu gure nazioarteko eguna 1910ean Kopenhagen egindako Emakume Sozialisten Nazioarteko II. Topaketaren ondorioz sortu zela. Topaketa horretan, Clara Zetkinek proposatu zuen Emakumearen Nazioarteko Eguna (Emakume Langilearen Eguna) ospatzea, emakumearen eta, bereziki, emakume langilearen bizi-baldintzak hobetzeko nazioarteko mobilizazio-eguna. Joan den mendearen hasieran, 17 herrialdetako emakumeek agentzia propioaren eta autonomiaren beharra aldarrikatzen zuten, benetan independenteak izateko eta munduaren eraikuntzan emakumeen parte-hartze politikoa aktiboki bultzatzeko.
Memoriaren alabak eta bilobak gara, libre eta berdin nahi gintuen Espainiaren alde borrokatu ziren emakume errepublikanoenak. Gaur egun, erresistentzia eta ametsen zuzi hori eramaten jarraitzen dugu, errealitatearena eta etorkizunarena, duintasunarena eta justiziarena.
Ordutik asko igaro da, baina prozesu feministek aurrera egiten jarraitzen dute lan kolektiboaren bidez. Batzuen aurrerapenek aurrera egitea, ikastea eta hurrengoak eraikitzea ahalbidetu dute, historian zehar eta munduko leku ezberdinetan.
Horregatik, IUk prozesu bateratuen eta emakumeen borrokaren antolaketa kolektiboaren aldeko apustua egiten du, feminismoa eraikitzen jarraitzeko.
Borroka baita bide bakarra. Eraldaketa-bide horren fruituak adreiluak dira, eta munduko leku guztietan zapaltzen eta ustiatzen gaituen sistema patriarkal, kapitalista eta arrazistaren ordezko gizarte bat eraikitzen dute.
Gaur egun, feminismoak bakea eta gerra guztien amaiera eskatzen du berriro. Ezetz esaten diogu gerrari Ukrainan, Palestinan, Yemenen edo Sahelen. Gatazka guztien konponbide baketsua eskatzen dugu. Bat egiten dugu nazioarteko oihuarekin, gure kide saharar eta perutarrek egiten duten zapalkuntzaren eta inperialismoaren aurka, emakume irandarren eskubideen alde eta emakume siriar eta turkiarrek bizi duten suntsipenaren aurka.
Feministok ez dugu onartzen nazioarteko harremanak indarkerian eta gerran oinarritzea, herriak itotzen dituzten blokeoetan eta zigorretan, heriotzarako aurrekontuetan bizitzarako beharrean, gutxi batzuen interes ekonomikoetan planetaren eta pertsonen beharren kontura.
Emakumeok indarkeriarik gabeko mundu bat eskatzen dugu, bizitza defendatzen dugu eta errespetuan, diplomazian eta negoziazioan, subiranotasunean eta elkartasunean oinarritutako nazioarteko ordenu demokratiko baten alde egiten dugu.
Feminismotik fronte askotan jarduten dugu, desberdintasuna egiturazkoa delako eta bizitzako esparru guztietan eragiten digulako, eta hainbat faktore uztartzen direnean, hala nola emakume migratzaileak, transak, disidenteak, adinekoak, dibertsitate funtzionala dutenak, osasun mentaleko arazoak dituztenak, salerosketaren biktimak, prostitutak edo landa-munduan bizi direnak. Gure gorputzen eta bizi-baldintzen aniztasunari buruz, elkarrekin egiten dugu aurrera, denekin. Lan-borroka eta -grebetan, zaintzaren esparruan, espazio publikoak eta aisialdikoak ikusaraztearen eta erabiltzearen alde, eztabaida sozialean eta kultura eta sorkuntza feministan parte hartzearen alde, pertsonen bizitza eta planetaren iraunkortasuna eta zaintza defendatuko dituen nazioarteko ordena baten alde. Borroka horietan guztietan, feministok lan egiten dugu gizarte justu bat eraikitzeko, non guztiok sartuko garen.
Aurten, borroka feminista horien balioa azpimarratu nahi dugu, pazientziaz betetako ehunketa ikusezin hori, gizarte osoak aurrera egin dezan bultzatzen duen motorra baita, aldaketa kulturalak eragiten dituena, eta mugimendu feministaren etengabeko lan horren ondoriozko konkista legegileetan islatzen dena. Guztion artean mundua leku hobea bihurtzen dugulako.
Sexu-indarkeriaren aurrean, bortxaketaren kultura eta justizia patriarkala salatzen ditugulako. EZ beti da EZ! oihukatuz atera ginen kalera,sexu-indarkerien aurrean, justizia sinetsiz, babestuko gaituen estatu bat eta aske eta askotarikoak izateko hezkuntza bat eskatuz. “La manadaren” aurkako adierazpen eta kanpaina horiek guztiek aurrera egitea ahalbidetu digute, sexu-askatasuna, desira eta adostasuna eztabaida publikoaren erdigunean jartzeko.
Gure sexu- eta ugalketa-eskubideak, nahi dugun amatasuna, abortua osasun publikoan eta hezkuntza afektibo-sexuala eskatzen ditugulako. Aski da gure gorputzak eta bizitzak kontrolatzeaz! Espainian abortu klandestinoak antolatzen ziren abortuaren lehen legea lortu zen arte. Gallardonek kontrol hori berreskuratu nahi izan zuen eta elkarrekin dimisiora behartu genuen. Baina 16 urteko emakumeei tutoretzapean jarraitzera behartu zitzaien adin horretan ama izan nahi ez bazuten bakarrik, eta abortuarekiko tabuak eta presioak aurrera jarraitu zuen eta zentro prubatuetara bideratzea eragin zuen, lurraldeen arteko desberdintasunak sortuz. Gaur egun, 16 urteko emakumeek herritartasuna berreskuratzen dute, eta eragozleen erroldarekin osasun publikoaren barruan duten normalizazioa ere berreskuratu nahi dugu, gure helburua abortu librea, doakoa eta publikoan izaten jarraituko duelako.
Izan ere, emakumeok enplegua lortu genuen, baina lanaren sexu-banaketak presente jarraitzen du, eta, beraz, feminizatutako lanak gutxiago baloratzen dira eta gutxiago ordaintzen dira.
Emakumeek prestakuntza-maila handitu duten arren, soldata-arrakala oraindik ere badago, nahiz eta batzuek ukatu. Enpresetako berdintasun-planak gaingiroki aplikatzen dira, eta soldata-berdintasunerako legearekin gai hori zuzendu eta mantentzen duena ikusarazi nahi da, zuzentzeko. Gainera, LGSaren igoerak kategoria feminizatuetan du eragina, kategoria horiek baitira prekarioenak. Baina feminismoa eraikitzen jarraitzen dugu, feminizatutako lanen desbalorizazioa hautsi nahi dugulako eta LGSa zuzen aplikatu nahi dugulako, emakume langileen ordainsari-gaitasuna hobetzeko.
Sistema doako lan prekarizatu eta ikusezinak sostengatzen duelako. Baina emakumeok ondo zaindu eta zaindu nahi ditugu. Horregatik, kontziliazio-neurriak eskatzen ditugu, baina ezarritako neurriek gure soldatei eta garapen profesionalari eragiten diete, eta mendekotasun-sistema bat sortu zen, zerbitzuen ordez miseria-prestazioak lehenetsi dituena etxean zaintzen jarraitzeko. Horregatik, beste urrats bat eman nahi dugu, eta erantzunkidetasunaren alde egiten dugu: gizonena, denok garelako kalteberak eta elkarren mendekoak; erakundeena, zaintza-sistema publiko baten bidez, zerbitzu duinak emanez herritarrak babesteko; baina baita zaintza behar duten enpresena ere, merkatuko soldatekin ez direlako betetzen lan egiten duenaren behar guztiak. Feminismotik zainketen berrantolaketa soziala defendatzen dugu, guztiok inplikatuko gaituena eta ekonomian sartuko dena, txanpon beraren bi aldeak direlako: ez dago lan produktiborik ugalketarik gabe.
Feminismoak inor atzean uzten ez duten proposamenak defendatzen ditu. Horregatik, neurri bakoitzak, bakoitzak eskatzen du, emakume prekarizatuenen eta urratuenen errebindikazioak eta borrokak izan behar ditu erdigunean, denak lotuta gaudelako. Emakume migratzaileek beren gain hartu zituzten haiengandik askatzen zirenen zaintza-lanak, emakume pobretuak lotzen dituzten zaintza-kate globalak sortzearen kontura. Etxeko enplegua ezin da prekarioa izan familiek merkatuan eskura dezaten; atzerritarrei buruzko legeak ezin du pertsonen garapena eragotzi, beste inork egin nahi ez duen lana beren gain har dezaten.
Azkenean lortu da enplegu gisa aitortzea, baina feminismoa eraikitzen jarraitzen dugu, inor ez dadin legez kanpokoa izan, eta ez dadin egon batzuei garatzen uzten ez dien zoru itsaskorrik, beste batzuek kristalezko sabaia hauts dezaten.
Gure erakundea trans eta LGTBI legearen onarpena babestu duen mugimendu feministaren parte da. Trans eta LGTBI legeak eskubideak eraikitzen ditu eta pertsona horien diskriminazioa eta bazterketa jorratzen ditu. Gure ustez, mugimendu gisa aurre egin behar diegun eztabaidei ikuspegi desberdinen arteko elkarrizketatik heldu behar diegu, errealitate guztiak kontuan hartuta eraikitzeko eta arazoei benetako konponbidea aurkitu ahal izateko. Izan ere, badakigu feminismoa gauzak behetik alda daitezkeela erakusten duen adibidea dela, gizarte justu, aske, solidario eta berdintasunezko baterako alternatiba eraldatzaile batekin.
Elkarrekin bakarrik lortuko dugulako. Elkartuta eta antolatuta, feminismoa eraikitzen dugu.
Ezker Anitza-IU manifestua (PDF)